Boekrecensie: De familie Wachtman – Christiaan Alberdingk Thijm

Dit boek zag ik langskomen als winactie. Ik meldde mij aan, want ik had een goeie recensie erover gelezen van iemand die vrijwel dezelfde smaak heeft als ik en die het boek geweldig vond. Ook lag het boek even buiten het genre van mijn laatst gelezen boeken, namelijk historische romans. Ik heb wel vaker literaire romans gelezen, zoals alle boeken van Tommy Wieringa en Jaap Robben, dus het was leuk om weer even terug te keren naar dat genre. En dat was een geweldige beslissing, want ik heb enorm genoten van dit boek. In deze recensie leg ik uit waarom ik dit boek niet kon wegleggen en zo achter elkaar uitlas.

Waar gaat het boek over?

Het gaat Philip Wachtman niet helemaal voor de wind de laatste tijd. Zijn wetenschappelijke carrière lijkt niet te vlotten, zijn promotieonderzoek over de anonimiteit van de spermadonor lijkt onderuit gehaald te worden en hij blijkt niet benoemd te worden als hoogleraar. Met zijn vriendin Freya gaat het beter. Ze is stemactrice van het kindpersonage Felicity en verdient daar aardig goed aan. Alleen is ze op haar negenendertigste nog steeds geen moeder en wil ze dat nu toch wel heel graag.

Ze denkt dat het aan Philip ligt, maar Philip weet dat hij het niet kan zijn. In het geheim doneert Philip namelijk al jaren bij de spermabank, toen als praktijkonderzoek voor zijn publicaties. Naar schatting heeft hij 411 nakomelingen. Maar nu heeft een bevel van de rechter de anonimiteit opgeheven. Philip wordt achtervolgd door een studente die zegt dat hij haar vader is en hij probeert wanhopig alles wat hem achterna zit, te ontwijken.

Wat vond ik van het boek?

Dit boek is een van mijn gelezen boeken die ik maar door móést blijven lezen. Het boek is prettig opgebouwd met verschillende delen en zorgt ervoor dat je bij het einde van een deel gelijk verdergaat met het volgende deel. De schrijfstijl is heel prettig en minimalistisch, wat me deed denken aan de boeken van Tommy Wieringa en Jaap Robben. Er werd gezegd wat er gezegd moest worden zonder te veel opsmuk. Desondanks worden de personages heel goed uitgewerkt. In de eerste delen kon ik me Philip heel goed inbeelden en vond ik hem echt een walgelijke man. Later kreeg ik medelijden met hem en zag ik hem steeds verder in de modder glijden, met al zijn leugens en zijn dubbele leven.

Het boek vertelt om en om het verhaal van Philip en het verhoor van Freya op het politiebureau. Dit laatste duurde even voordat ik dat snapte, maar het las ontzettend goed weg, alsof het een film was. Er gebeurt niet veel in het boek, maar door de uitwerkingen van de personages leef je helemaal mee en zit je constant in het verhaal. Het boek is daardoor ook beklemmend en best wel huiveringwekkend in sommige delen. Al met al een heel goed uitgewerkte roman die ik misschien nog wel een keer wil herlezen. Ik raad hem zeker aan en geef hem vijf sterren.

Bestel hier het boek via Bazarow!