Wandelboeken. Ik ben dol op boeken die over wandeltochten gaan. Het begon met het boek Camino van Graeme Simsion die ik eerst in het Nederlands en later nog een keer in het Engels (Two Steps Forward) las. Ik leerde over de Camino de Santiago, de pelgrimsroutes door Frankrijk, Spanje en Portugal naar Santiago de Compostela, de rustplaats van apostel Jacobus.
De ongelooflijke atmosfeer van saamhorigheid, ontdekking, doorzettingsvermogen, natuur en gewoon het ‘lopen’ bracht mij tot ontroering en ik besloot zelf een camino te lopen. Ik dacht, dit wil ik meemaken! Dit deed ik in de zomer van 2019 en ik liep ongeveer 115 kilometer van de stad Ferrol in Galicië, Noord-Spanje naar Santiago de Compostela. Ik was van plan nog een week door te wandelen en te lopen naar ‘het einde van de wereld’, Finisterre, maar blaren en een rode uitslag op mijn benen weerhielden me daarvan. Ik zou namelijk ook nog op vakantie gaan met mijn vriend, dus ik bewaarde die tweede camino voor een andere keer en kwam eerder terug naar huis.
Wandelboeken dus. Sinds Camino ben ik er helemaal weg van. Toen ik vorig jaar dus Het Zoutpad van Raynor Winn over het South West Coastal Path in Cornwall, Engeland zag liggen in de boekhandel, nam ik deze mee als cadeautje aan mezelf. En wat een geweldig cadeautje was dat! Het werd hét boek van 2019 voor mij en ik zette het kustpad op mijn bucket list. Een van mijn favoriete (boeken)series, Poldark, speelt zich ook af in Cornwall, dus ik was helemaal blij met dit boek! Ik ben in juni dus ook meteen naar de boekhandel gegaan om het vervolg op Het Zoutpad te kopen, De wilde stilte.
Waar gaat het boek over?
Ray en Moth zijn gesetteld in hun kustplaatsje als zij klaar zijn met het wandelen van het pad. In het eerste deel lezen we over de dood van haar moeder waar Ray de laatste paar dagen bij is. In het tweede deel lezen we hoe Moth aan zijn studie gaat en hoe Ray Het Zoutpad begint te schrijven. In het derde deel betrekken ze een boerderij die ze proberen op te knappen voor iemand en in het laatste deel van het boek lopen ze samen met vrienden een wandeltocht op IJsland.
Wat vond ik van het boek?
De schrijfstijl van de auteur is weer heel verfijnd en poëtisch, wat we vooral in het eerste deel lezen. De band met haar moeder wordt gevoelig beschreven. In het laatste deel komt weer de vlotte pen van haar eerste boek terug en dat deel leest als een speer. In de andere delen had ik het idee dat het wel heel beeldend en omschrijvend beschreven moest worden allemaal, wat het een beetje veel en langdradig maakte.
Ik las daardoor ook niet door en heb het boek in delen gelezen. Dit heb ik ook bij Het Zoutpad gedaan, maar dat was meer omdat ik er erg lang van wilde genieten. Nu heb ik best lang over dit boek gedaan. Verder was het verhaal wel weer interessant en het was leuk om te lezen in welke situatie haar eerste boek is geschreven. Ik ben benieuwd hoe het nu verder gaat met Moth, maar ik denk dat de auteur geen derde boek over hetzelfde onderwerp moet gaan schrijven. Het verhaal is nu wel af.
Ik geef het boek vier sterren, vanwege de fijne schrijfstijl, het interessante verhaal en de prettige personages.
Bestel het boek via Bazarow!
