Vorig jaar heb ik twee andere boeken van deze auteur gelezen, namelijk zijn debuut De acht bergen en het vervolg De buitenjongen. Zijn debuut vond ik prachtig. Ik genoot van de schrijfstijl en het interessante verhaal. Van het vervolg kan ik me verbazingwekkend weinig herinneren. Het had ook niet veel indruk op mij gemaakt en was vooral een driesterrenboek: wel oké.
Ik was dan ook nieuwsgierig naar zijn volgende boek. Het eerdere verschenen boek Sofia draagt altijd zwart heb ik nog niet gelezen. Ik zag Zonder de top te bereiken bij de bieb liggen als toptitel en nam hem mee om te proberen.
Waar gaat het boek over?
Dit verhaal vertelt een wandeltocht van de auteur door de Dolpa, een afgelegen gebied in de Himalaya bij Nepal en Tibet. Aan de hand van een van zijn lievelingsboeken De sneeuwluipaard van Peter Matthiessens gaat hij op weg met een groep mensen en ontmoet hij bijzondere personen onderweg. Hij komt tot inzicht en ontdekt belangrijke zaken over het leven.
Wat vond ik van het boek?
De schrijfstijl van dit boek is weer met hetzelfde fijne taalgebruik als in de andere twee boeken. Het leest vlot, maar bevat wel veel poëtische zinnen die niet langdradig zijn. Via mooie omschrijvingen en vergelijkingen laat de auteur zien wat er om hem heen gebeurt en hoe hij over dingen denkt. De tekeningen in dit boek zijn ondersteunend aan het verhaal en geven mooi de sfeer weer van waar hij wandelt.
Hoewel ik de schrijfstijl prettig vond en het verhaal redelijk interessant, is het geen topper voor mij. Het boek blijft redelijk vlak, maar voor een diepgaande ontwikkeling is het verhaal waarschijnlijk te kort. Ik denk dat dat ook niet de bedoeling was van de auteur. Hij wilde, denk ik, een poëtische en beeldende omschrijving geven van deze bijzondere trek door een uniek gebied en dat is hem zeker gelukt! Ik geef het boek daarom drie sterren.
Bestel het boek via Bazarow!
