Mijn leesdoel voor 2019 is 50 boeken lezen. Vorig jaar heb ik er 40 gelezen en dat wil ik graag overtreffen dit jaar. Ik ga tijdens deze leesuitdaging van de meest interessante boeken die ik lees een boekrecensie op mijn blog plaatsen. Ik beschrijf kort waar het boek over gaat en daarna geef ik mijn persoonlijke mening. Op die manier kun je voor jezelf bedenken of je het boek wilt gaan lezen of niet. Veel leesplezier! 🙂
Korte samenvatting
Dit boek is een autobiografisch getint verhaal. Hier kwam ik pas wat later in het boek achter toen ik de naam van de auteur tegenkwam. Het verhaal speelt zich af in de moderne tijd en de belangrijkste personages zijn de auteur zelf en zijn moeder. Met terugblikken komen we veel over het verleden te weten.
Zijn moeder voelt haar einde naderen en begint te vertellen over haar tijd in Nederlands-Indië en haar gevangenschap in Japan. Het is een excentrieke oude dame die precies weet wat ze wil. Het boek geeft weer hoe moeder en zoon met elkaar, met het verleden en het leven omgaan.
Mijn mening
Het is het eerste boek dat ik van Adriaan van Dis lees. Ik wilde weer wat literatuur lezen en ik had dit boek gekregen als afscheidscadeau van één van de scholen waar ik heb gewerkt. Het boek loopt vlot en je leest het lekker weg. De verhaallijn is aan het begin nog een beetje zoeken, maar daarna raak je gewend aan de tijd van nu en de vele herinneringen over het verleden.
Ik moet zeggen dat ik niet echt fan ben geworden van zijn schrijfstijl, zoals ik wel ben van Tommy Wieringa. Het leest prettig, maar het raakt me niet echt. Misschien komt dat ook door het verhaal zelf. Op zich is het een fijne roman, maar voor mij deed het niet veel. Ik houd van boeken waar ik over blijf nadenken en dat had ik niet bij dit boek. Al met al is het een prima literaire roman voor tussendoor!
Heb jij het boek ook gelezen? Wat vond jij ervan? Of ben je van plan na het lezen van deze recensie om het boek op te pakken? Laat het me weten in een reactie 🙂
