Bookstagram zorgde ervoor dat ik deze auteur leerde kennen en wat ben ik daar blij mee! Ik heb inmiddels vijf boeken van haar gelezen, er staan er nog twee ongelezen op de boekenplank en ik kan niet wachten op haar nieuwste boek dat in de zomer uitkomt. Recentelijk verscheen ook nog dit korte verhaal van haar, waar ik ook weer heel erg van genoten heb.
Wat is het verhaal?
Carrie Allsop schrijft een wanhopige brief aan David Mayer om haar vermoedens kenbaar te maken dat zijn vrouw mogelijk vreemdgaat met haar man. Stukje bij beetje vullen ze door hun correspondentie samen het verhaal in en komen ze achter de waarheid. Ze ontwikkelen een vriendschap via brieven, geven hun angsten toe, leggen hun zorgen bij elkaar neer. Ze vragen zich af hoe alles zo verkeerd is gegaan en hoe ze nu verder moeten met hun leven.
Wat vond ik ervan?
Dit korte verhaal is geheel geschreven in brieven, tussen twee vreemden en tussen twee geliefden. Het gaat over liefde, over loslaten, over verdergaan, over groei en verlies. Carrie ontdekt dat een gebroken hart een bevrijding voor haar kan zijn. De schrijfstijl is heel vlot, zoals we gewend zijn van deze auteur, maar je wilt haast nog sneller lezen dan eigenlijk mogelijk is. De brieven volgen elkaar snel op en je vliegt zo door het verhaal. Het lezen over die vriendschap tussen twee vreemden, alleen verbonden door hun partners, is heel mooi en je gaat met hen meeleven. Aan het eind werkt het verhaal toe naar een ontknoping die je wel verwacht, maar toch zit er een wending in die verrassend en verfrissend is. Ik eindigde het verhaal met een glimlach. Zeer, zeer aanbevolen voor Taylor Jenkins Reid fans! Ik geef dit korte verhaal vijf sterren.
